دلخوشی‌ها کم نیست.

می‌خواهم بگویم Covid 19 اعجوبه‌ایی‌ست برای خودش. آنقدر آسان به آن گرفتار می شوی که اعتراف کنی«خَلقَ الانسانُ ضَعیفا» و آنقدر سخت و نفس‌گیر می‌گذرانی‌اش که فقط باور به همانکه انسان را آفرید و در راه کمال قرار داد و یقین به همانکه به ما روزی می‌دهد و سیرابمان می‌کند و ایمان به او که مارا می‌میراند و بعدش، زنده‌‌مان می‌کند و امید به همان‌که با یک «اجی مجی لا ترجی» آرزوهایمان را برآورده می‌کند؛ می‌تواند تنها دلخوشی‌ات باشد که خیالت راحت شود: «وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ»

- خدا نفس‌های «انسان‌» را عاقبت بخیر کند.