« ؛ »

در سرزمین نجوا و کلمه

« ؛ »

در سرزمین نجوا و کلمه

سلام خوش آمدید

یک کشف جدید از خودم.

شنبه, ۱۷ دی ۱۴۰۱، ۰۹:۰۹ ب.ظ

خب به سندرم جدیدم باید سلام کنم:)) 

امروز  تصمیم گرفتم توی ایام امتحانات، هرچی خواستمو، نخوام.

مثلا اگه خواستم بخوابم، نخوابم. اگه خواستم از زیر کار در برم، سریع گوش خودمو بپیچونم و اون‌کاری رو که باید، انجام بدم. یا اگه خواستم الکی خرید کنم و برحسب یک نیاز واقعی نبود، پا بذارم روی خواهش‌های الکی دلم و نخرم. یا اگه خواستم به هر دلیلی وقتم رو هدر بدم، فورا به خودم نهیب بزنم و اجازه ندم لحظات قشنگِ جوونیم با بودن توی شهربازی دنیا، یکی شه. 

قدم اول هم اینکه: امروز به شدت روحم خسته بود بعد از امتحان و شب هم عملا کم خوابیدم، و جسمم هم تقلا داشت برای خواب. اما نخوابیدم و کارهای دیگه‌م رو جلو انداختم و با انرژی و رضایت نشستم درس خوندم. 

 

آره شاید شمام فکر کنید، این خودآزاریه. ولی من به این محدودیت خودخواسته، برای رسیدن به اون حالتی که برای خودم تعریف کردم، نیاز دارم. بذارید ببینم چه نتایجی رو در پی داره:)

  • ۰۱/۱۰/۱۷
  • کادح

نظرات (۵)

  • زهرا مرادی
  • ببین کی قیام کرده علیه اصل حلاوت

    بنظرم که بازی جالبیست 

    پشت دستتون بازی میکنم 

     

    البته در قسمت خواب بنظرم ابداع جدیدی نبود ولی باز هر طور صلاح میدونید

    پاسخ:
    این روزها از اینکه برخلاف مسیر پر تلاطم موج حرکت کنم، حس آرامش‌بخشی بهم تزریق میشه. یقینا دیوانه‌ام!
  • حامد احمدی
  • شهربازی دنیا.

    این هم یک مدله.

    چون خیلی مهمه که دنیا رو چی مدل کنیم.

    اگر زندان مدل کنیم.. برای خودش پیامدهایی داره. که هدف میشه کاستن درد. 

    اگر جشن مدل کنیم. هدف میشه، بیشتر خوردن و لذت بردن.

    و خیلی چیزهای دیگر. که بگذریم.

    اما اگر شهربازی مدل کنیم، که به نظرم مدل کارآمدی میتونه باشه و تا به حال به ذهن م نرسیده بود. چون هم سختی داره، از سرسره بالا رفتن، هم آسانی داره، سر خوردن از سرسره. فکر می‌کنم مدل خوبی باشه. 

    اما تو بالا رفتن از سرسره دقت کن. سرسره ای رو انتخاب نکن که صد متر ارتفاع داشته باشه. شاید تصور شوق پایین آمدن ش لذت بخش باشه، اما بالا رفتن ش بسیار انرژی گیره. من سرسره های چند متری که مرتب تلاش داره و بهتر استراحت و پاداش رو ترجیح میدم. هرچند ممکنه این برای من درست باشه و برای دیگری در موقعیت دیگری، نادرست.

    به هر حال، استراحت رو فراموش نکن.

    ما متکی هستیم بد جسم، انسان پرواز نمی‌تواند بکند. خب. و این رو بگم که در این زمینه کهولت و سستی و بی رمقی، وجود عزیزی مثل تو برای اطراف یانت یک نعمته. یک نوره. یک جابجا کننده معیاره. 

    ولی خواهشا استراحت کافی هم بکن.

    پاسخ:
    واقعا ممنونم ازتون که وقت گذاشتید و نوشتید. نظرتون خیلی برام ارزشمند بود. خیلی!
    آرزوی سلامتی دارم برای شما و زندگی‌تون بخیر:)

    خب سرکار کادح نتایجتون رو هم آخر سر بگید

    پاسخ:
    حتما:)
  • پسر انسان
  • تغییر در هوای نفس یا عادت خیلی جوابه مثل روتین غذایی و ورزش

    من این تست رو کردم تصمیم گرفتم وقتی دلم نوشابه خواست نخورم و نخوردم واقعا و به یه روتین ردیف رسیدم

    الا خواب

    ابدا نمی شه مقابل خواب ایستادگی کرد ابدا و هرگز :))

    پاسخ:
    منم از هر نوع انقلابی در وجودم و اطرافم استقبال میکنم... 
    خواب مسئله‌ی عجیبیه. من واقعا دلم می‌خواد باهاش مبارزه کنم و چون شیفته‌ی شبم گاهی اوقات موفق میشم اما خب در کل آدمی نیستم که زیاد بخوابم، اگرچه شیرینی و لذت خواب رو هم انکار نمی‌کنم. به هرحال امیدوارم خواب‌ها و بیداری‌های آروم و پربرکتی داشته باشید.
  • زهرا مرادی
  • زندگی رو با همین دیوانگی‌ها میشه پیش برد 

    پاسخ:
    شاید..

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">

    در جهانی که با گریستن آغاز میشود و با گریستن پایان میابد، پیامبری را شناختم که معجزه‌اش کلمه بود و «امید و لبخند» را برایم تلاوت کرد. از آن پس من به سلسلهٔ امیّد اقتدا کرده‌ام،طلوعِ فجر را دوست دارم و اینجا کلماتم را به امانت میگذارم...

    مطالب پربحث‌تر
    آخرین نظرات